رایة الهدی

 

مبنای تولید رعب در دشمنان یک بحث روان شناسی و انسان شناسی است، ضرب المثل است که انسان خائن ترسوست.

 

امام علی (ع) مردی را دید که رنگش پریده بود، از او پرسید که چه شده است، گفت از ترس خداست. حضرت گفتند اگر ترس از گناه است، خوب، گناه نکن.

 

بعضی از ترس ها موجب برگشتن از خدا می شود، باید این گونه ترس ها را فرو ریخت، این ترس نابجا از خداست.

 

امام علی(ع) در جائی دیگر می فرمایند که دوستان اهل بیت، خدا را این قدر دوست دارند که می ترسند نتوانند حق خدا را ادا کنند، این ترس با ترس از معصیت متفاوت است.

 

 

یکی از مبناهای ترس، خیانت است؛ رئیس تشکیلات صهیونیست می گوید یک شب هم نمی توانم از ترس موشک های حزب الله و ایران بخوابم.

 

لازم نیست کاری بکنیم، خائن خودش می ترسد. دشمن در صورتی کوتاه می آیند که از شما بترسند، ائمه هدی (ع) بدون اینکه کاری بکنند، تک تک شهید می شدند و این به خاطر ترس دشمن از آن ها بود.

 

چگونه می شود یک گروه کوچک به اسم حزب الله اسرائیل را به زانو در آورد، همه می دانند که حزب الله شعالی لایزال از قدرت جمهوری اسلامی است. اما ما در ترساندن دشمن و کنترل آن ها چه سهمی داریم؟

 

 

جدا از خائن بودن یکی دیگر از منشاهای ترس دشمن، محبت و شدت علاقه و وابستگی به حقیقت است. چرا دشمن از یاران امام زمان (عج) می ترسد؟ چون شدت علاقه یاران امام زمان(عج) به وی، وصف ناپذیر است. عشقشان به اباعبدالله و نائب بر حق امام زمان (عج) غیر قابل وصف است.

 

فکر نکنید شمشیر امام زمان(عج) که رعب ایجاد می کند، شمشیر کار خودش را می کند، این اصل محبت و ولایت پذیری است که باعث ترس دشمن می شود.

 

اگر این محبت نباشد، اولیاء خدا غریب و تنها می شوند، مثل جنگ صفین که امام علی(ع) غریب ماند.

 

 

در جلسه ای مخفیانه که در دوران اصلاحات برگزار شد و اخبار آن گوش به گوش به بیرون آمد، یکی از آن ها می گوید با این آشوبی که درست کرده ایم باید به خود مقام معظم رهبری حمله کنیم و او را بزنیم، این شخص همان کسی است که در دادگاه گفت: فلسطینی ها خودشان می خواهند اسرائیل را به رسمیت بشناسند، چرا ما کاسته داغ تر از آش شده ایم. این فرد جز همان گروهی است که می خواستند در جنگ آمریکا با عراق، به صدام کمک کنند. بیشتر از این نمی توانم مشخصات بدهم.

 

یکی دیگر در همین جلسه می گوید که طرف رهبری نروید، چون طرفردارانی دارد که اگر حساسیتشان برانگیخته شود، نمی توانیم هیچ کاری بکنیم.

 

این افراد بازی شان گرفته است، چگونه جرات می کنند با مملکت بازی کنند؟ می خواهند در مقابل ولایت بایستند؟ حاکمیت دینی را می خواهند تضعیف کنند؟ با هوس رانی نمی شوند کشوری را اداره کرد، خودی و غیر خودی ندارد.

 

 

از این جاست که رعب به میان می آید، جائی که دیگر عقل و منطق کارساز نیست، وگرنه ما مشکلی نداریم که یک نفر برود در خانه اش یک بشکه عرق بخورد. نمی توانیم به او کاری داشته باشیم. اما کسی حق ندارد با جهان بویژه جهان اسلام بازی کند. اگر دوبار با عاطفه حرف زدیم، بار سوم باید با رعب باشد.

 

رعب برخواسته از عشق شیعیان به امامشان و حق است، این را باید همه ببینند و بدانند. همه باید ببیند که بچه حزب اللهی ها و بسیجی ها هفتاد بار برای عشقشان کشته می شوند و زنده می شوند.

 

 

رعب برای همه جا کاربرد دارد، روایت است که اگر یاران امام زمان(عج) خطا کنند، حضرت محکم با آن ها برخورد می کند، این روایت ها را کسی نمی گوید، اما امام زمان (عج) در دو مرحله یارانش را اعدام می کند، کسانی که یک بار پای رکاب حضرت بوده اند.

 

 

حضرت امام (ره) گفتند کسی که جلوی شورای نگهبان بایستد، مفسد فی الارض است. می دانید که حکم حقوقی مفسد فی الارض چیست. مردم هم اگر در 9 دی شعار بدهند که سران فتنه اعدام شوند، شعار است؛ بین شعار و کار فرهنگی عمیق و استدلال تفاوت است.

 

 

سران فتنه اعدام نمی شوند، چرا که سعه صدر نظام بالاست؛ اما نباید سطح این مطالبه در دانشگاه ها کم شود، باید مطالبه کرد تا در دادگاه حاضر شوند.

 

 

زمزمه هایی از خارج کشور می شود که اگر زندانی ها را آزاد کنیم، انتخابات را قبول می کنند، اگر این اتفاق بیفتد ما در قیامت چه جوابی باید بدهیم؟ چرا از همان عقل و عقلانیت برای رعب استفاده نمی کنید؟ یکی از پایه های رعب، منطق و عقلانیت است.

 

طوری رفتار کنید که بگویند نمی توانند نظر شما را تغییر بدهند و منطق قوی دارید. باید از شدت عقلانیت و محبت از ما بترسند. سه راه ایجاد رعب این است که اولا افراد خائن ترسو هستند، دوم محبت و شدت علاقه به حقیقت و ولایت و سوم داشتن منطق و عقلاینت.

 

مهم تر از عقلانیت این است که آن محبت و عاطفه را داشته باشیم، وگرنه عقل هم داشته باشیم باز هم سرمان را می برند. چون طرف مقابلمان چاره ای ندارد.

 

 

ما چه سهمی از ایجاد رعب دشمنان از ولایت فقیه ایجاد کرده ایم، ما در ابراز محبت به ولی فقیه کم گذاشته ایم، در محبت به امام حسین کم گذاشته ایم.

 

می ترسم زمانی برسد که امام زمان (عج) ظهور کند و جهان را بگیرد و ما ببینیم که مقدمه ظهور، امام حسین (ع) بوده و ما هیچ نقشی نداشته ایم.

 

 

یک دانشجوی غیر مسلمان روسی را پیش من آوردند که می گفت من از یورو نیوز عزاداری ایران را دیدم و به امام حسین (ع) علاقه مند شدم.

 

می دانید که وقتی حسین را در اینترنت جستجو می کنید، اول نام صدام می آید و بعدش پادشاه اردن و بعد باراک حسین اوباما و بعدش قمه زنی، اما این دانشجوی روسی سراغ امام حسینی رفته بود که در تلویزیون دیده بود. این دانشجوی روسی می گفت وقتی مداحی گوش می دهم از غمی که کسب می کنم، خوشحال می شوم.

 

 

نقش ما چیست؟ برای افزایش محبت باید معرفت را زیاد کرد، چرا صدای خودتان را به اهل جهان نمی رسانید؟ می خواهید کار ضد فتنه کنید، سایت و وبلاگ راه بیاندازید؛ داستان امام حسین(ع) را به گوش اساتید دانشگاه های جهان برسانید.

 

می خواستم برای این دانشجوی روسی از فلسفه قیام امام حسین بپرسم، قصد داشتم خیلی سطح پایین بگویم اما قبلش از او سوال کردم که خودت چه می دانی؛ جواب داد امام حسین یکی از اولیای خدا بود که برای رسیدن به قرب خدا، رنج های بسیاری کشید و ما هم باید از او تاسی بکنیم.

 

با خودم گفتم عجب نگاه عارفانه ای داری، در حالی که من می خواستم از ظلم و این مسائل دسته پایین صحبت کنم.

 

معطل افرادی که منطق و عقلانیت دین را قبول ندارند، نشوید، عریان ترین مفهوم در عالم حسین(ع) است.